|
De Langste
Vaak
hoor je dat een waterval, een brug, een pas of een berg de
hoogste is; een rivier of een boulevard, de breedste; een
rivier, weg of iets anders de langste; etcetera.
Voorbeelden hiervoor zijn de Niagara en Victoria watervallen
en Foz de Iquazu; Mount Everest, de K2 en de Mont Blanc; De
Donau en de Amazone; De Panamericana Highway, De Nullabor.
Alhoewel de Panamerican Highway langer dan 15000km is en we
de exacte lengte van de langste weg in Rusland niet weten,
weten we wel dat de Panamerican Highway in een groot deel
van Colombia en Panama onderbroken is en daarom zijn titel
niet waar kan maken. We denken dan ook dat we met gerust hart
kunnen stellen dat de weg van St. Petersburg naar Vladivostok
"De Langste Weg in het grootste
Land ter Wereld" is. |
|
Een
stukje geschiedenis
Vooral in de vorige eeuw, toen Rusland deel uitmaakte van de Sovjet
Unie, waren autowegen in Siberie en het verre oosten van ondergeschikt
belang. Het was het domein van de spoorwegen. Kilometers ijzeren railzen
lagen er en de meest afgelegen dorpen en steden werden en worden nog
steeds per trein bevoorraad.
Met de komst van de betaalbare auto en een groeiende welstand werden
er steeds meer wegen gebouwd, maar niet in Siberie en zeker niet aan
de grens met China en Mongolie. Ondanks dat de Sovjet Unie en China
"broeders in idelogie" (het communisme) waren, waren ze dat niet op
sociaal vlak. Een aantal grensoorlogen zorgden ervoor dat vooral het
gebied ten oosten van Ulan Ude tot aan Blagoveshensk lange tijd een
militair en daardoor verboden gebied was.
Maar de tijden veranderen en zo ook de betrekkingen tussen landen
onderling. De Sovjet Unie viel uiteen en Rusland ontpopt zich als
een geduchte medespeler in de wereld. Prestige en economisch belang
zorgden ervoor dat 'Moskou' steeds meer aandacht heeft voor het verre
oosten. De wirwar van modderpaden en niet afgemaakte bruggen moesten
een geheel gaan vormen; de Trans Siberische route zou ook voor motorvoertuigen
begaanbaar gemaakt worden.
Putin beval dat de weg in 2008 klaar moet zijn. En wij gaan hem rijden.
De Reis
We starten in St. Petersburg en gaan grofweg via Yekatarinaburg (waar
de laatste Tsaar werd vermoord) naar Novosibirsk (een mengelmoes van
nieuwe en oude Sovjet stijlen) en Irkutsk. We gaan naar het prachtige
Baikalmeer (werelds grootste zoetwaterbassin) en door naar Ulan Ude,
dat niet ver van de Mongoolse grens ligt. Hier staat de grootste kop
die ooit van Lenin is gemaakt en in het Guinness book of Records staat.
Ondanks dat in het hele gebied Russisch gesproken wordt, zullen we
merken dat we door vele streken (Bashkortostan, Buriatia, Tartarestan)
komen met hun eigen talen en dat de mensen verder naar het oosten
een minder Kaukasisch en meer Aziatisch uiterlijk hebben.
Via de stad Chita rijden we de vroegere verboden zone in. Er zal nog
druk aan de weg gewerkt worden, want in Rusland zijn de wegen nooit
klaar. Reken niet op prachtig asfalt, zeker niet vanaf Chita. Nee,
de wegen zijn onverhard maar het is geen zandpiste. De uitgestrektheid
van Siberie zal vooral hier steeds meer zicht- en voelbaar worden.
Hier begint ook het vroeger bijna onbegaanbare gedeelte, waarbij we
vele rivieren zullen oversteken. Er zijn geen steden meer maar nog
slechts dorpen die hoofdzakelijk bestaan van de Trans Siberische spoorlijn
die hier paralel aan de weg loopt.
Via Chernochevsk rijden we richting Skovorodino, Shimanovsk, Blagoveshensk.
Hier is China een rivierbreedte van ons verwijderd. Vanaf Khabarovsk
rijden we dan naar Vladivostok, een stad waar de vrije Russische handelsgeest
vooral zichtbaar is door het totaal ontbreken van Lada's en andere
Russische auto's. Hier zie je alleen Japanse auto's rondrijden die
letterlijk dagelijks met scheepsladingen de haven in komen varen vanuit
"buurland" Japan.
Vladivostok was ooit een gevreesde en verboden stad. Hier ligt nog
steeds de Russische pacific vloot. Nu kun je de oorlogsbodems zien
liggen. Vladivostok is niet het einde van de reis want die ligt in
Moskou. De motoren gaan op de trein samen met een van de begeleiders
van Ride-on MotorTours. De anderen vliegen terug naar Moskou. De trein
doet er 6 dagen over en dus is er nog tijd om Moskou te bekijken.
Vanaf Moskou rijden we in vijf dagen, door Wit Rusland, naar huis. |
|
|
Wijzigingen
voorbehouden
Zoals
dat hoort op zo'n lange reis stellen we onze reisdoelen samen,
leggen een rode draad over de wereldbol, maar willen geen
slaaf van de plannen worden.
Hoe verder we naar het Oosten komen, hoe minder wegen en mogelijkheden
er zijn. Maar toch, je weet het nooit en vaak is het onbekende
de welkome factor op reis. |
|
