Verslag 41 - 17/02/2004
Biala Podlaska (40 km over de Poolse grens)
Het was droog toen we vanmorgen uit Minsk vertrokken, maar ook bewolkt en het duurde niet lang tot we de eerste
sneeuwbui inreden. Net zoals gisteren hebben we ook vandaag gekoppeld gereden. Met een behoorlijke tegenwind moeten
we het gas zo nu en dan vol open draaien om onze snelheid van 80-90 km/u vast te houden. Heuvelaf komen we op de
100/u terecht.
Bij de grens staat een enorme rij, maar gekoppeld rijden we daar niet zo makkelijk langs. Gelukkig mogen we dan over
de baan die voor diplomaten is aangelegd en zijn we direct aan de beurt.
We oogsten overal veel bekijks en bewondering met ons catamaran zijspan. De vraag waar we vandaan komen grijpen we
direct aan om over Siberie, Baikal en onze tocht over het IJS te vertellen, waarna we de grenswachten uitnodigen de
spijkerbanden die we bij ons hebben te bekijken. De grenswacht fluit zachtjes tussen zijn tanden, schudt zijn hoofd
en gaat daarna snel de formaliteiten afhandelen. Twee uur later zijn we in Polen. We mogen tevreden zijn, want het
had ook vijf uur kunnen duren.
Net over de grens draait een politieauto achter ons de weg op. 15 kilometer later hebben ze besloten ons aan te
houden. Ze hebben geen idee wat ze met onze combinatie aanmoeten, maar zijn zichtbaar onder de indruk als we over
Baikal vertellen en de agent maakt een digitale foto.
"Is het nog ver weg," vraag ik ze waar het hotelletje is dat Wolfgang ons gister aanbeveelde. "Een kilometer of 7. Rij
maar achter me aan," besluit de politieman en zo benutten we ook deze kans om van de diensten van de politie gebruik te
maken. "Eigenlijk moeten we het in Duitsland ook proberen," vindt Rob, "alleen al om te kijken of we ermee weg kunnen
komen."
Nu naar bed. Morgen hebben we ruim 500 km voor de boeg (naar Wroclow) en er wordt veel sneeuw verwacht.