Verslag 19 - 30/12/2003
Babuskin op de weg naar Ulan Ude
We zijn laat vertrokken vanmorgen. Pasha heeft nog een brief voor ons geschreven in het Russisch waarin staat wie we
zijn, wat we doen en waarin we vragen om hulp bij het vinden van een slaapplaats of benzine. Het is mooi weer en in de
zon, bij zo'n 16 graden onder nul is niet echt koud. "In Babushkin is een gastinitsa," had Nadia van Trans-Sputnik ons
verzekerd. Met die wetenschap kunnen we zelfs in het donker aankomen, denken we als het laat begint te worden.
Bij de politiepost mogen we doorrijden. Even verderop is een eettentje, dat hier 'stolobaja' of ook wel gewoon 'kafe'
heet. "Geen gastinitsa in Babuskin," krijg ik te horen. We besluiten er wat te eten en misschien mogen we hier dan wel
slapen, denken we, maar dan komen we erachter dat deze tent 24 uur open is. Bovendien zijn de bezoekers vooral jong en
dronken en daar hebben we dus weinig aan. We gaan een poging bij de politiepost wagen.
We wijzen op onze brief aan dat we om hulp vragen bij het zoeken naar een slaapplaats. Er wordt overlegd. "Hoeft geen
hotel te zijn? Gewoon een bed?" begrijpen we uit het antwoord dat we krijgen en we haasten ons om in te stemmen.
Terwijl we met onze gekoppelde motoren achter de politieauto aanrijden bedenk ik me dat dit in Nederland absoluut
onmogelijk zou zijn. Zowel de combinatie van solo en zijspan zal illegaal zijn en ik denk niet dat er een korps is dat
een paar reizigers in hun eigen appartement (als ze dat al hebben) een nacht laat slapen.
In het appartement is een feestje aan de gang. "We vieren de jaarwisseling," legt Slawa uit. Na ons opgefrist te hebben
schuiven we aan de tafel aan. Veel Russische vrouwen heten Olga, Nadia, Tanya en Natasha en daarvan zijn er hier ook een
aantal. Mannen heten vaak Sasha (Alexander), Dima (Dimitri), Sergej enz. Allemaal zijn het jonge politieagenten en
Sergej vindt dat hij wel een hele goede is. Eigenlijk zouden ze allemaal mafiabazen willen zijn. Omdat die wens bijna
niet vervulbaar is hebben ze voor de andere kant gekozen.
Slawa, die al aardig dronken aan het worden is, schenkt wodka in. Robert, you must drink! Rob voelt zijn half lege maag
en we verzinnen dat we gewend zijn altijd eerst eten voordat we drinken. Gelukkig is daarvan genoeg aanwezig en we
proeven van de ham en de kip en eten mandarijnen. Ook is er nieuwjaarstaart, met knalroze suikerlaag erover. Rob spreekt
met Slawa af dat hij er eentje mee zal drinken, maar het daarna bij cola en thee houdt. Salwa stemt in maar blijft toch
de hele verdere avond aandringen. Ik vertel de meiden dat het wel heel ouderwets is om het ene na het andere glas
achterover te gooien. Even breng ik de meiden van hun stuk. "Wij drinken altijd kleine beetjes en halve glaasjes," maak
ik ze wijs.