We begonnen goed, vertrokken de laatste dag uit Iran lekker op ons gemak vanuit Zahedan, het was maar een klein stukje naar de grens, alle tijd dus. Hadden we dát mis...
We werden meegenomen door een escorte en ik was verbaasd over het feit dat ongeveer iedere 10km de escorte werd afgewisseld door een andere, waarbij wij telkens moesten wachten op de volgende voor we door
konden rijden. Het op ons gemak vertrekken en de steeds wisselende escortes zou ons op gaan breken.
Het was een vrijdag, een heilige dag voor de moslims
en, net toen wij tegen twee uur aankwamen, ging de grens dicht. Daar stonden we dan, in niemandsland. Een ding was zeker, wij gingen die dag nergens meer
heen. Gauw dus maar de enige lokale kleine winkel plunderen van al zijn koekjes, dranken en wat er verder nog te eten was te krijgen en naar het hotel dat op de "compound" was gelegen.

Escorte in Pakistan
Het hotel was erg basic, zelfs voor Iraanse standaard. Er werd druk gesleept met bedden om te kijken hoe we iedereen naar binnen konden loodsen. Het ging bijna goed; we kwamen twee plekken tekort. Gelukkig had Rob zijn hangmat meegenomen en ik mijn thermarest. Wij besloten die nacht gewoon buiten onder
de sterren te slapen (luisteren naar huilende honden....).
We hebben in het hotel nog genoten van de eenheidsmaaltijd de werd geserveerd, gort droog
gegrilde kip met bijna gare rijst. Ach, het vult denken we dan maar.
De volgende ochtend de ceremonie aan de grens. We waren er vroeg bij, we sliepen immers aan de grens. Toch zou het nog tegen twee uur zijn voor we er
door waren. Vooral de registratie van de carnetten in Pakistan was een tijdrovende zaak. Alles werd door een beambte aan de grens zeer nauwgezet en rustig in een enorm boek geschreven, onder toeziend oog van ongeveer 15 van zijn collega's die op geen enkel moment de indruk leken te wekken hem ergens
mee te gaan helpen.

Escorte 2007
We waren net de grens over of, jawel, de eerste escorte in Pakistan stond ons op te wachten. De escortes zouden we blijven houden in Pakistan, zonder
uitzondering, overal. We hebben escortes meegekregen in auto's, auto's die niet starten, op brommertjes, en zelfs achterop bij Jan Kroeze. Het gaf een "heel veilig" gevoel om deze mensen steeds bij je te hebben.

Escorte 2007
Op deze manier zijn we vervolgens 5 dagen lang door Pakistan heen geloodst, zo snel mogelijk van het ene hotel naar het andere, stoppen midden in de woestijn
bij 40 graden om onze paspoort en visa nummers in een boekje of schoolschriftje te schrijven en te wisselen van escorte.
Onderwweg vroeg een Pakistanie aan mij wat ik van Pakistan vind. Ik zei hem uit beleefdheid dat Pakistan een heel mooi land is en dacht bij mijzelf: Als ik terug kom in Nederland koop ik een boek van Pakistan om eens uitgebreid te gaan kijken wat er in Pakistan allemaal te zien is.


Mausoleum in Multan, foto 2007

Multan, foto 2007
|