Vandaag moeilijkste rit! Heel veel slechte weg, grevel. Af en toe is er asfalt. Veel wegenwerkers, op hun hurken zitten ze met een hamer dikke keien kapot te kappen en dat bij 32°.

Rijden voortdurend onder escorte, dan een brommer met gewapende man achterop, dan springt er iemand bij ons achterop, dan pick-up. Omdat de weg zo slecht is, ga ik even achter in pick-up van politie zitten waar ik nog meer stof opvang maar voor Jef is het iets makkelijker rijden.

Rijders hebben het zwaar vandaag en zeker Ludo. Het blijft gelukkig bij kleine incidenten: moto’s die omvallen, een lekke band en een koffer die afgereden wordt. We zijn Quetta binnen gereden met heel veel machtsvertoon. Pick-ups met bewapende soldaten en met sirene op. Dit is overdreven! Rond ons hotel,wat er vervallen bijligt, is een grote omheining en is ook bewaakt. Wij mogen weer niet naar buiten. Pakistan is dus echt geen vakantieland.

Weer onder escorte op weg naar Quetta. Het zou een lange dag worden. De eerste 70 km goede weg maar plotseling ging de weg over in grind.

Vol moed begonnen we aan deze hindernis die wel  150 km kon duren. Ik merkte al snel dat het een hele toer zou worden voor mij. Slalommend moest René zijn weg vinden, regelmatig schoot ik naar voren doordat er plotseling geremd moest worden, dan werd ik weer door de bagage achterop naar voren gedrukt en zat ik zo ongeveer bij Rene op zijn rug.
Ik had zwaar te verduren. Mijn knieën en rug gingen er zeer van doen, zo inspannend was het. En het werd nog extra vervelend omdat het zo stoffig was.

Echt genieten van de omgeving was er echter niet bij. Gelukkig konden we de laatste 100 km weer flink doorrijden, totdat Jan K. een spijker een zijn band reed. Theo ontfermde zich erover en samen met Rob was het klusje zo geklaard.

De aflossing van de politie stond al weer klaar toen we Quetta bereikten. Ons werd verzocht als groep dicht bij elkaar te rijden. Voor ons en achter ons reed politie om ons onder escorte naar het hotel te brengen. Rob en Jan namen het dicht bij elkaar rijden wel heel letterlijk op. Net voor een bocht moest Rob remmen voor Jan W. en gleed iets door omdat het asvalt glad was en raakte net Jan zijn motor. Dan ga je dus met zijn beiden om. Gelukkig mankeerden zij niets. Wel een beschadiging aan Jan zijn koffer.

Achteraf gezien hadden we nooit in een dag naar Quetta kunnen rijden zoals het oorspronkelijke plan was. De eerste dag reden we namelijk zes uur nadat we de formaliteiten bij de grens hadden afgewerkt. De tweede dg reden we negen uur om Quetta te bereiken.