We vertrokken op Nieuwjaarsdag. In Iran is het nu 1389. Oudejaarsavond wordt in elk huis een Nieuwjaarstafel gemaakt. Hierop staan eieren, noten, fruit, de Koran, bloemen en goudvisjes. Wij waren buiten en vanaf 20.30 uur liepen de meeste mensen op straat, jong en oud gehaast een bepaalde richting op. Mogelijk stond ergens op een plein een groot scherm waar een nieuwjaarstoespraak op te zien was. Af en toe werd nog vuurwerk afgeschoten. Om 2100 uur wensten de jonge winkeliers ons Happy New Year. De mannen kusten elkaar, de vrouwen mogen ze niet in het openbaar kussen. Terug in het hotel was het stil en genoten we nog even van het lekkerste kopje koffie wat ik in Turkije en Iran nog niet gevonden had.

Vandaag reden we samen met Jef/Carine, Christ en Jan K. op weg naar Yazd, zo´n 425 km. We reden al snel door bergwoestijn. Soms was er alleen een grasachtige begroeiing te zien. Door de harde wind stoof het erg en konden we niet ver zien omdat de lucht bezwangerd was met zand. Af en toe was er wel een groot stuk woestijn begroeit met graspollen maar die leken vaak ook niet erg levensvatbaar meer.

We arriveerde in een klein dorpje waar een conischvormig stenen gebouw staat. Een man wist te vertellen dat dit gebouw al 100 jaar oud is en gebruikt werd om ijs te bewaren wat uit de bergen gehaald werd. Door de vorm en de luchtpijpjes die in de wanden geplaats waren kond men het ijs lang goed bewaren. Dit conischvormig bouwsel was zeker 30 m hoog.

Er was meer activiteit in de woestijn dan wij verwacht hadden. De route ging voor het grootste deel over een vierbaansweg. Er zijn een paar locaties waar olie wordt geboord en er zijn meerdere cementfabrieken. Af en toe is een stukje woestijn ontgonnen waar graan verbouwd wordt waar naanbrood van wordt gemaakt. Ook staan er zelfs wat fruitbomen. We arriveerden in een groot dorp dat door de zandstorm er mistroostig uit zag.
De huizen bestaan uit steen en zijn afgewerkt met een soort cement in de kleur van zand. De kleur van de woestijn en de huizen is nagenoeg hetzelfde. De bevolking werkt in de olie en cement.

Het lijkt erop dat men probeert het oprukken van de woestijn wat tegen te houden. Tot zo´n 20 km voorbij het dorp zijn er graspollen geplant. De pollen zullen toch af en toe water nodig hebben. Ik heb niet kunnen zien of er een irrigatiesysteen is aangelegd.
Het landschap ging geleidelijk aan weer over in bergen met beplanting maar het blijft woestijn.

Om 14.30 uur arriveerde we in het Silkroad hotel in Yazd. Een hotel dat gerund wordt door Sebastiaan een Nederlander en Ali een Iranees. Het is een oud Joods koopmanshuis met een binnenplaats en kamertjes er omheen. Een idylisch plekje. We kunnen hier zeker een beetje relaxen. s'Avonds heerlijk gegeten. Wat anders dan al die kebab.

- - - - - - - - - -
Georgette, Vincent, Michelle, Michiel en Sabine, familie en vrienden. We hebben het goed naar de zin. Verder alles oke met ons. Soms vermoeiende dagen. Het duo zitten gaat goed.
Liefs van ons en een kus voor Olivia en Isabella