Welkom in Kazachstan

Als de polderkolder in Flevoland al aanleiding is tot planologische aanpassingen, wat moeten wij ons dan voorstellen van het geestelijk welzijn van de gemiddelde Kazachstaan?
De leegte hier is totaal, de wegen recht, de bochten haaks, het land plat.
Rijdend door zo’n land let je noodgedwongen op andere dingen dan normaal.
De kleuren van de vlakte veranderen voortdurend door het spel van zon, wind en wolken, de silhouetten aan de horizon verbergen steeds wisselende verwachtingen, de rem- en bermsporen van induttende chauffeurs prikkelen de forensische speurzin, je verheugt je op de volgende bocht over 20 km.

En toch zijn de mensen hier vriendelijk en behulpzaam. Wat een verademing na de stugge en stuurse Russen! We zijn een andere wereld binnen gereden. De gezichten zijn rond geworden, de ogen aziatisch, de blik zacht, het postuur gedrongen.
Zelfs het geld is zo vrolijk gekleurd, dat het mij verbaast dat men het met een lachend gezicht voor echt aanneemt.
Welkom in Kazachstan!