Weggereden met het voor ons bekende clubje. Na een poosje gereden te hebben raakte Christoph en Friedeman achterop. Bij werkzaamheden aan een brug, waar we een tijdje moesten wachten, bleek het dat ze niet meer mee kwamen, dus toch maar doorgereden (later bleek dat ze foto’s gemaakt hadden). Later werd het tijd voor koffie en taart (verjaardag) dus eerst maar getankt en daarna gestopt voor de koffie.

Bij deze stopplaats verkochten ze zelfs wapens, kalashnikovs en handwapens, tenminste, daar leek het op. Bij nadere inspectie bleken het luchtdrukwapens te zijn. Maar zelfs van heel dichtbij moest ik toch echt 2 keer kijken.
Rob had intussen zijn geroosterd knipperlicht nog vervangen en heeft daarbij zelfs een hogere macht aangeroepen. Er zijn foto’s als bewijs!

Hierna zijn we weer doorgereden over de prachtige weg die hier dwars door de Oeral loopt.
Wat een dag om je verjaardag te vieren! Goed weer, een mooie omgeving, redelijke weg en goed gezelschap. Wat kan een mens zich nog meer wensen als hij 50 wordt.
Bij de stad aangekomen bleek het strakke navigatieplan van Dafne feilloos te werken. In een vloek en een zucht waren we bij het hotel.

De normale steden in dit land zijn zo groot dat Amsterdam hierbij in het niet valt. Denkend, huiver ik al bij het idee dat Ria en ik ook nog in Moskou komen. Wat moet dat dan wel niet zijn.
’s Avonds met hetzelfde clubje nog lekker uit eten geweest voor een prijs waarvan je in Nederland alleen maar van kunt dromen.
Op tijd weer naar bed gegaan, morgen vroeg op vanwege de grens met Kazakhstan.

Grtz Paulus

Terwijl we vandaag van Samara naar Ufa trokken moesten we de klok weer een uur vooruit zetten en dus is het nu alweer middernacht, oftewel slapen we weer een uur minder, oftewel moeten we morgen weer een uur eerder op.
Paul vertelde me gister dat we er, als we overmorgen de Kazakhstaanse grens oversteken, echter weer een uur bij krijgen. Hoe kan dat?
Verschil tussen zomer-en wintertijd misschien (dat is altijd zo'n leuke discussie) of misschien heeft het een economische achtergrond?
Op een website over tijdzones zie ik er zo in eerste opzicht echter niets over terug, over dat ene uur. De klok staat ook daar op precies dezelfde tijd als hier en dus gaan we die discussie vast nog krijgen?

Maar ik hoef natuurlijk niets te zeggen over wat ik daarnet op die website gezien heb. Door al die uren die we missen zijn onze dagen snel voorbij en als (als de grensovergang dadelijk een beetje mee zit) we dadelijk in Kazakhstan komen zien we vanzelf wel weer ergens een klok hangen waarop staat hoe laat het nu weer is. En daar kunnen we dan onze GPS'sen, telefoons en andere klokjes op afstemmen.

Misschien is het zelfs beter als we er geen uur bijkrijgen. We raken net gewend aan een etmaal van 23 uur en als we er dadelijk een uur bij zouden krijgen houdt dat onherroepelijk in dat we er een dag of wat later in een keer 2 in moeten leveren.
Het liefst bedenk ik me dus dat het iedere dag echt heus weer donker zal worden, ongeacht of we een uur inleveren of niet, maar hoe laat zullen we morgen dan vertrekken? De jaren dat we zonder horloge etc.
de wereld rondreisden lijken ineens lang geleden.

Er is voor ons echter een lichtpuntje: Als we in het vliegtuig van Peking terug naar NL vliegen krijgen we al die ingeleverde uren weer terug. Daartegenover staat dat de treinreis van Paul, Ria en Christoph van Irkutsk naar Moskou extra lang zal zijn, want de ruim 3,5 dagen die ze erover doen zullen 5 uur langer duren.

Het mooiste zou natuurlijk zijn als we de wereld om konden draaien of de aarde de andere kant op konden laten draaien, zodat we er gewoon steeds een uur bij krijgen.

Van mij mag de wereld omgedraaid worden.