“Snel,“ roep ik tegen Pim, die gelukkig al op me staat te wachten in de lobby van het hotel. Ik heb me vergist in de tijd en we moeten zo snel mogelijk naar het station. We nemen snel afscheid van de rest en springen in een taxi. De trein staat geduldig te wachten en het ziet eruit alsof die niets snapt van ons gehaast. “We vertrekken pas over 2 uur,” krijg ik dan van de conductrice te horen. Ze lacht er nog bij ook!

“Die verdomde Moskou tijd ook,” mopper ik tegen Pim die het al net zo leuk vindt. Nou hoor, ik leg het toch lekker uit: In Rusland vertrekken alle treinen volgens de ‘Moskou-tijd’. Of je nu in Vladivostok bent of in Irkutsk dat maakt niet uit; de trein vertrekt volgens de tijd in Moskou. Het kan soms behoorlijk verwarrend zijn. Rusland kent namelijk 10 tijdzones. Dus als de trein om 12.34 uur vertrekt dan is dat 19.34 uur in Vladivostok. Ja toch?
Ik geloof zelfs dat er nog véél méér volgens de tijd in Moskou gaat. Het 8-uur journaal bijvoorbeeld, daar moeten ze in Vladivostok lang op wachten. En de avondkrant? Komt die in Vladivostok altijd de volgende dag?

Nu, we waren gelukkig niet te laat. Achter de locomotief hangt de wagon waar onze motoren in zitten. De trein bestaat (maar) uit 15 wagons, waarvan er 12 voor passagiers zijn. Van die 12 zijn er 10 tweede klas en 2 eerste klas wagons. Wij hebben een 2e klas coupé waarin 4 zit/slaapplaatsen zijn. We delen onze coupé met Lena, een 40-jarige vrouw uit Yekatarinaburg.

Er hangen dus 2 bagagewagons aan de trein en dan nog een restauratiewagon. Elke wagon bezit een conductrice die de wagon schoonhoudt en een klein assortiment aan drank en snoep verkoopt. Er komt ook nog regelamtig een juffrouw voorbij die bier en chips aan de man probeert te brengen. Het merendeel van de passagiers heeft overigens zelf veel eten en drinken bij zich of koopt het tijdens de stops die de trein maakt op de perrons.

In elke wagon zijn twee toiletten met een wasbak. Op de gang is een grote warm water ketel voor koffie, thee, soep of noedels (just ad water). Alleen in de eerste klas is een douche, maar na een ruime tip aan de juffrouw van de restauratie zorgde die ervoor dat wij daar gebruik van konden maken. Douchen in een schommelende trein is overigens niet zo eenvoudig, maar wel een hele welkome afwisseling.

Van Moskou naar Vladivostok doet de trein in 7 dagen en 6 nachten. De eerste 3 dagen is het leuk, maar daarna wordt het per dag minder en aan het eind van de reis wil je zo snel mogelijk die trein uit. De Transsiberië Express is alleen leuk met voldoende tussenstops om de steden te bezoeken. De stops die we nu maken zijn nooit langer dan 30 minuten, maar vaker slechts 3 of 4 minuten.
Door de enorme schaal en oppervlakte van dit land (Ruim 2 maal zo groot als Australië) én het feit dat we met de tijd meereizen (de dagen zijn dus heel lang) hebben we er geen benul van hoe laat we leven. Wel weten we overal hoe laat het in Moskou is. Gelukkig konden we daar de trein uit. En mijn lieve XT’tje? Die leek ook te zuchten van verlichting. Ze starte zo blij.