We reden gisteren van Xi’an naar Luoyang en bezochten daar, begeleid door een lokale gids, de Longmen grotten, die op een prachtige plek aan de Yi Jiang rivier liggen. Ze zijn tussen de 5e en 7e eeuw in de rotsen gehouwen in opdracht van een van de keizers ter verering van zijn vrouw. “800.000 manpowers have been used to build this,” herhaalde de gids nog een paar keer met de nadruk op powers.

Klik hier om meer te lezen

Een kort verslag van de plaats Xi'an.

Klik hier om meer te lezen

Na twee weken in China rondgereden te hebben op mijn motorfiets ben ik onbewust een onderzoek gaan doen naar het vervoermiddel en het weggedrag van de gemiddelde Chinees. Gezien de hoeveelheid Chinezen en de beperkte grootte van mijn steekproef zal het onderzoek nog wat uitgebreider gedaan moeten worden om van wetenschappelijke waarde te worden, maar kijk hier, ik moet nog een “thesis” doen dus dit biedt zeker perspectieven.

Klik hier om meer te lezen

De bakker was al op toen we in een schraal ochtendzonnetje dat door de smog heen probeert te schijnen vanuit het hotel rechts naar een van de hoofdstraten lopen. Ze maken heerlijke broodjes met jam of een andere vulling erin. De kolenboer rijdt langs met zijn driewieler en aan de overkant worden de luiken voor de ramen van het muziekwinkeltje geopend. De muziek staat al aan.
Nog even en Pingyao is weer een en al bedrijvigheid. Het drijft op toerisme en de elektrische aangedreven wagentjes om toeristen in rond te rijden duiken weer op in het straatbeeld.

Klik hier om meer te lezen

Pingyao is een 1200 jaar oude stad met een prachtig oud centrum met een 6km lange stadsmuur eromheen. De architectuur stamt voornamelijk uit de Ming- en Qing-dynastiën, al kan ik me daarbij niet zo heel veel voorstellen, omdat het volgens mijn reisgids van 1368 tot 1911 is en dat is me nogal een periode. Maar het verhaal over smalle steegjes en leuke Chinese winkeltjes smaakt naar meer.

Klik hier om meer te lezen

Het is vandaag slechts 180km naar Datong, maar we proberen daar zo tegen het middaguur te zijn omdat we in de buurt van Datong de Yungang grotten zullen bezoeken, een groep in de Wuzhou rotswand uitgehouwen ruimten waarin tijdens de Wei dinastie (460-494) tot in de 11e 12e eeuw (Liao dinastie) tot in de Qing dinastie ruim 50.000 buddhistische beelden zijn aangebracht (van een paar cm tot ruim 17 meter hoog) die zeer de moeite waard zijn.

Klik hier om meer te lezen

Om als reiziger na een lange reis bij aankomst opgewacht te worden is een onvergetelijk gevoel. We moesten nog door de immigratie heen toen er in de verte al gezwaaid werd en alleen dat al maakte het welkom zo warm dat we vanmorgen uitgebreid afscheid nemen van de mensen die die onze reis hebben helpen voorbereiden en begeleiden. Zij gaan terug naar Peking.

Klik hier om meer te lezen

De bezieling lijkt uit het landschap verdwenen te zijn, de enkele beesten die er nog lopen doen er niet meer toe. We zitten middenin een nietszeggende, platte steppe. Voor het eerst sinds Ulan Batar zitten we weer op de motoren.

Klik hier om meer te lezen

De Grensovergang is een regelrechte cultuurshock. De chinezen hebben een intimiderend groot grensgebouw neergezet, het aantal passanten valt weg in de enorme ruimtes. Een leger aan uniformen wijst ons de weg en maant ons te wachten.

Klik hier om meer te lezen

We zijn in China! Nie hau, Loempia, Nasi Foe Jong Hai, JippieJee!!!

Het was een hele lange dag van veel geduld en wachten maar het is allemaal goed gekomen en de motoren zijn, terwijl de grens (zoals iedere avond) om 1800 uur sloot, op het allerlaatste moment toch nog
vrijgegeven.

Gister hebben Rob en Dafne geregeld dat we met onze motoren op de nachttrein kunnen zodat we ruim op tijd bij de grens aan zullen komen. Bijna iedereen was blij dat het laatste stuk niet gereden hoefde te worden en iedereen was blij omdat bijna iedereen nu blij is.

Klik hier om meer te lezen

20 september - Noodtoestand afgekondigd in Ulan Baator (vervolg)

De trein reed nog en dus zijn we naar het station gegaan om daar onze kansen te bekijken. Het bleek allemaal makkelijk te organiseren en alles is ondertussen klaar om aan boord te gaan. De noodtoestand is mogelijk ondertussen opgeheven, want het weer is behoorlijk gekalmeerd nu, maar de 700km (waarvan 500 onverhard op gravel, zand en plakkerige
klei) hadden we alleen gehaald als we er twee dagen heel hard aan getrokken hadden. Op de televisie zag ik trouwens de enorme depressie, die met het oog midden over Mongolie ligt, dus de kans bestaat dat er
nog een portie aan zit te komen.

Nu komen we morgenochtend om 08.00 uur aan de grens aan en kunnen we
op 22 September in vol ornaat China betreden.

Dit was een bijzondere dag vandaag, die erg koud begon. We startten over een pad van mul zand waardoor Jan de motor al snel neerlegde. Een kwartier later reden we volop in de sneeuw.
We hebben Boldoo, onze jonge gids langs de kant van de weg nog een extra regenjas, regenbroek en winterhandschoenen aangetrokken, want die vroor bijna van zijn motor af.

Klik hier om meer te lezen

Noodtoestand afgekondigd in Uan Baator

Door een hevige sneeuwstorm, die vanmiddag aanwakkerde, heeft de Mongoolse overheid voor de stad Ulan Baator een noodtoestand afgekondigd voor de duur van 24 uur. Morgen mag niemand de stad
verlaten met het gevolg dat we hier vast zitten. We hebben vanavond de koppen bij elkaar gestoken en gaan morgen bekijken welke ideeën uitvoerbaar zijn om toch nog op tijd aan de Chinese grens te arriveren.

Klik hier om meer te lezen

We zijn vandaag in sneeuw en kou naar Ulan Baator gereden. Morgen ziet het weer er niet goed uit. Het zal afzien worden en weten nog niet hoe het af zal lopen.

De sneeuwbeelden heb ik nog niet klaar kunnen maken (helaas). Moet nu naar spoedberaad over morgen.

Groetjes,

Dafne

“Draai je om,” riep ik weer een keer. KeesJan gaf een schop tegen het bed waar Jan zich op had teruggetrokken, maar dit keer was het Friedemann die weer was begonnen met snurken. We liggen dus met z’n zessen naast elkaar op de vier matrasjes met onze kleren/motorpakken aan op/onder 2 dekbedden en een deken als het licht door de opening in het dak van de ger schijnt. Ineens ben ik wakker (heb ik dus toch nog geslapen) en sta op om me om te kleden, want vandaag is het mijn beurt om op onze Ténéré te rijden.en.

Klik hier om meer te lezen

Zijn even van de rest van de wereld afgesloten geweest. Ongelooflijk mooi hier maar we worden op de proef gesteld. Het achter frame van de Tenere is niet tegen de ruigheid van het landschap opgewassen en wordt nu voor de 2e keer gelast. Gisteren brak Joost zijn ketting. We hebben de nacht bij lokale mensen in hun ger doorgebracht. We volgen de weerberichten op de voet. Er is sneeuw voorspeld terwijl we vandaag in t-shirt lopen. Dafne

We moeten weer door dezelfde rivier als waar we gisteren doorgereden zijn. “Fermé la fez, hou de billen samengeknepen” zei de Frans sprekende Mario tijdens de Ukraine Allroad reis als het listig werd en dat hebben we allemaal gedaan. Op de heenweg gisteren kwam ik in te losse stenen tot stilstand en hield de Ténéré bijna niet overeind.

Klik hier om meer te lezen

Vanmorgen werd ik gewekt door tikkende regendruppels op het golfplaten dak. Het zal toch niet… Ik draai me nog een keer om, de wekker is nog niet gegaan, maar het is al licht. We hebben gisteren al onze klokken etc. weer een uur terug mogen zetten. Maar de zon gaat net zo laat op en dus is het nu eerder licht en eerder donker.

Klik hier om meer te lezen